آب ; چرا ؟ چقدر ؟ چه وقت ؟
آب منبع خوبی برای حفظ و شادابی پوست به شمار می‌رود، برای سلامت قلب مفید است، انرژی را افزایش داده و باعث کاهش وزن است و ...
آب ترکیب اصلی نسوج بدن است و به طور متوسط حدود 65 درصد وزن بدن یک شخص بالغ را آب تشکیل می‌دهد که این مقدار برای کودکان بیشتر است.
1- آب و سلامت پوست
قبل از هر چیز باید بدانید آب منبع خوبی برای سلامت پوست است و با از بین بردن سموم بدن باعث شفافیت طبیعی پوست شما خواهد شد. خطوط ریز و شیارهای پوست به هنگام کمبود آب، بیشتر و عمیق‌تر می‌شوند. نوشیدن آب باعث چاق‌تر شدن سلول‌های پوستی و کاهش چین و چروک و جوان کردن پوست می‌شود. همچنین آب باعث بهبود بخشیدن به جریان خون در پوست می‌شود و پوست را از وجود ناخالصی‌ها پاک می‌کند و امکان تغذیه بهتر پوست را فراهم می‌کند.
2- آب و سلامت قلب
با نوشیدن مقدار آب توصیه شده در روز، می‌توان از بروز حملات قلبی پیشگیری و یا احتمال ابتلا به آن را کاهش داد. طی تحقیق منتشره در نشریه آمریکایی «اپیدمیولوژی»، احتمال مرگ ناشی از حملات قلبی، در کسانی که روزانه بیش از 5 لیوان در روز آب می‌نوشند نسبت به کسانی که کمتر از 2 لیوان در روز آب می‌نوشند، 41 درصد کاهش می‌یابد.
3- آب و افزایش انرژی بدن
میزان انرژی در کسانی که روزانه به مقدار کافی آب می‌نوشند نسبت به افرادی که بدنشان با کمبود آب روبروست، از سطح بالاتری برخوردار است. کم آبی در بدن می‌تواند منجر به سستی و خواب‌آلودگی و در نهایت ضعف عضلات و سردرد شده و همچنین سوخت و ساز بدن را کاهش دهد.
شما در بسیاری از مواقع بدون این که کاری انجام داده باشید احساس خستگی می‌کنید، علت این خستگی ممکن است کمبود آب بدن باشد. آب باعث انتقال اکسیژن و سایر مواد غذایی به سلول‌های بدن می‌شود و کمبود آن باعث اختلال در رسیدن این مواد به سلول‌ها می‌شود. اگر بدن شما به اندازه کافی پر آب باشد، قلب شما نیز مجبور نیست برای رساندن خون به نقاط مختلف بدن، با شدت بیشتری کار کند.
4- آب و حفظ تناسب اندام
اگر به دنبال کاهش وزن هستید، بدانید که آب باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شود و باعث می‌شود احساس سیر بودن به شما دست دهد. بنابراین سعی کنید به جای نوشیدن نوشیدنی‌های پر کالری، آب بنوشید. همچنین چنانچه شما یک لیوان آب یخ بنوشید بدن شما بایستی این آب را گرم کند، در نتیجه مقداری از این گرمای مورد نیاز را از سوزاندن چربی‌ها به دست می‌آورد. آب می‌تواند با تحریک بدن با این تفکر که «پر است» از افزایش وزن پیشگیری کند و به این ترتیب شما را از افراط در خوردن غذاها باز دارد.
5- آب و سلول‌های بدن
آب، حلالی است که در آن بسیاری از موادی که برای اعمال سلولی لازم است حل می‌شود. آب موادی را که در خود حل کرده است در بدن انتقال داده و از طریق خون و مایع بین سلولی در اختیار سلول‌ها قرار می‌دهد. واکنش‌های بیولوژیکی داخلی بدن در حضور آب انجام می‌شود. آب برای اعمال داخلی مهمی مانند هضم، جذب و دفع مواد زائد و بسیاری اعمال دیگر ضروری است و موجب تنظیم حرارت در بدن می‌شود.
6- آب و بهبود کارکرد دستگاه گوارش
آب باعث سهولت حرکت مواد دفعی در روده می‌شود و از بروز یبوست پیشگیری می‌کند. در واقع آب نیز همانند فیبرها باعث بهبود کارکرد دستگاه گوارش می‌شود. جذب بعضی از مواد معدنی از دستگاه گوارش با کمک مولکول‌های آب انجام پذیر است.
7- آب و دفع سموم از بدن
نقش دیگر آب این است که مواد زائد و سمومی مثل اوره را که در اثر متابولیسم مواد پروتئینی در بدن تولید می‌شود، دفع می‌کند. به یاد داشته باشید طی هر برنامه سم زدایی از بدن باید از آب استفاده کنید. این ماده حیاتی سموم را رقیق کرده از بدن دفع می‌کند.
آب مهم‌ترین ماده سم زدا محسوب می‌شود. آب با زدودن سموم از بدن به ارتقای سلامت آن کمک بسزایی می‌کند و دهیدراتاسیون یا از دست دادن آب بدن صدمات شدیدی را بر بدن وارد می‌کند.
8- آب و سوزش معده
یکی از فواید آب جلوگیری و درمان سوزش معده است. این عارضه ممکن است به احتمال نشانه‌ی کمبود آب در بخش فوقانی دستگاه گوارش بوده و نشانه‌ی مهم تشنگی بدن است. استفاده از داروهای ضد اسید در درمان این درد، دهیدراتاسیون را برطرف نمی‌کند و بدن همچنان از کمبود ذخیره آب رنج می‌برد. با نوشیدن آب، اسید معده، معالجه می‌شود، از این رو برای سیستم هاضمه مفید است.
9 – آب و آرتریت
اثر دیگر این مایع حیاتی پیشگیری و بهبود آرتریت است. درد مفصلی روماتوئیدی یا همان آرتریت ممکن است نشانه‌ی کمبود آب در مفاصل دردناک است. این بیماری در هر دو گروه جوانان و سالمندان مشاهده می‌شود. استفاده از داروهای مسکن مشکل را برطرف نمی‌کند بلکه اثرات جانبی را هم در پی دارد. دریافت آب و کاهش مصرف نمک در درمان آرتریت موثر است.
10- آب و کمردرد
تأثیر آب در جلوگیری و درمان کمردرد نیز مطرح شده است. درد قسمت پایینی کمر و آرتریت ستون فقرات نشانه‌ی کمبود آب در ستون مهره‌ها و دیسک‌ها است. دریافت آب بیشتر به رفع این مشکلات کمک می‌کند.
11- آب و کاهش استرس
85 درصد بافت مغز را آب تشکیل می‌دهد. به هنگام تشنگی، بدن و مغز، برای انجام فعالیت‌های خود با فشار و استرس مواجه می‌شوند. برای کاهش سطح استرس، همیشه به هنگام کار یک لیوان آب بر روی میز خود داشته باشید و یا به هنگام ورزش، یک بطری آب به همراه داشته باشید تا با استرس کمتری به فعالیت بپردازید.
12- آب و جلوگیری از گرفتگی عضلات
نوشیدن آب باعث می‌شود که عضلات کمتر دچار گرفتگی شوند و اکسیژن رسانی کافی و پاک سازی سموم از آن‌ها راحت‌تر انجام شود.
همچنین آب به عنوان یک روان کننده در مفصل‌ها عمل می‌کند. هنگامی که بدن شما آب کافی داشته باشد، می‌توانید با قدرت بیشتر و با مدت زمان بیشتری کارهای بدنی را انجام دهید.
13- آب و کاهش خطر ابتلا به سنگ‌های کلیه و مثانه
با کاهش نوشیدن آب، خطر ابتلا به سنگ‌های مجرای ادراری افزایش می‌یابد.
آب باعث رقیق کردن نمک‌ها و مواد معدنی موجود در ادرار می‌شود و مانع از تشکیل کریستال‌های سنگ‌های مجرای ادراری می‌شود. سنگ‌های کلیه و مثانه در ادرار رقیق نمی‌توانند شکل بگیرند، بنابراین خطر ابتلا به این عارضه‌های دردناک کاهش می‌یابد.
14- آب و جلوگیری از بیماری‌های مزمن
و بالاخره این که گفته می‌شود آب در جلوگیری از آنژین قلبی، میگرن، کولیت، آسم، فشار خون بالا، دیابت در مراحل اولیه، کلسترول بالا، افسردگی، سندرم خستگی مزمن، لوپوس، ام.اس و دیستروفی عضلانی نقش دارد.
کم‌آبی و بی‌آبی؛ مثل آب خوردن!
شاید کم‌آبی بدن شایع‌ترین مشکل جوامع مدرن امروز باشد که هنوز هم تا حد زیادی تشخیص داده نشده است.
قهوه، چای، آب‌میوه و انواع و اقسام نوشابه‌های گوناگون انتخاب اصلی اکثر مردم به خصوص نسل جوان برای رفع تشنگی است. اما اثر واقعی این نوشیدنی‌ها محروم کردن خون، سلول‌ها و اندام‌ها از آب (مهم‌ترین و ارزشمندترین منبع در بدن) است.
نوشیدن آب تازه‌ی کافی، شرط لازم برای به دور ماندن از بیماری و کند کردن روند پیری است.
هر فردی که از نعمت سلامتی برخوردار و مایل به حفظ آن است باید روزانه حدوداً 6 تا 8 لیوان 225 میلی‌لیتری آب تازه بنوشد. نوشیدن این مقدار آب به ما این اطمینان را می‌دهد که 60 تا 100 تریلیون سلول بدن، مقدار آب مورد نیاز روزانه خود را برای حفظ کارایی فرایندهای گوارش، سوخت و ساز و دفع مواد زائد دریافت می‌کنند.
ممکن است کودکان به 4 تا 6 لیوان آب در روز نیاز داشته باشند که به میزان فعالیت‌های فیزیکی آن‌ها بستگی دارد.
رهنمودهای ساده برای آب‌رسانی کافی به بدن
برای رفع «خشکی و تشنگی» شبانه و دفع مواد زائد انباشته شده اندام‌ها، روزتان را با نوشیدن یک لیوان آب گرم آغاز کنید. می‌توانید این لیوان آب گرم را با آب‌لیمو یا عسل میل کنید.
نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید. انجام این امر باعث رقیق شدن خون‌تان و بدین وسیله خون قادر به حمل مواد مغذی و توزیع آن به سلول‌ها می‌شود. این یک لیوان آب، به افزایش ترشح آنزیم‌های گوارشی کمک می‌کند و مانع بیش از حد غلیظ و چسبناک شدن صفرا می‌شود. با این وجود نوشیدن آب فراوان یا نوشیدنی‌های دیگر با غذا آنزیم‌های گوارشی را رقیق می‌کند. باید از خوردن آب زیاد در هنگام صرف غذا خودداری کنید؛ زیرا باعث مختل شدن فرایند گوارش می‌شود.
پس از صرف غذا، خون مقدار قابل‌توجهی آب را برای توزیع مواد مغذی بین سلول‌ها مصرف می‌کند و از این رو می‌تواند به سرعت دچار کم‌آبی شود. نوشیدن یک لیوان آب، تقریباً 5/2 ساعت پس از هر وعده غذایی نیازهای آبی خون را جبران خواهد کرد.
این راهنمایی‌های ساده می‌توانند در پیشگیری از جدی‌ترین بیماری‌های شایع در جوامع مدرن امروز کمک کنند. نوشیدن مقدار آب کافی در زمان درست و مناسب باید بخشی از هر روش درمانی به کار رفته برای معالجه بیماری باشد.
نکته قابل توجه
هرگونه تلاش برای جبران بی‌آبی بدن باید تدریجی و رفته‌رفته انجام شود. در غیر این صورت ممکن است آب‌رسانی یکباره، صدمات جدی به بدن وارد کند.
شخصی که دچار کم‌آبی است، به عبارت دیگر، فردی است که حداقل آب مورد نیاز بدن خود در چندین هفته، ماه یا سال گذشته را دریافت نکرده است و یا با نوشیدن قهوه، مواد غذایی یا نوشیدنی‌های شیرین، سلول‌های بدنش را برای مدت قابل توجهی از دسترسی به آب فراوان محروم کرده است و در معرض ابتلا به بیماری قرار دارد. سلول‌های بدن در طول دوران بی‌آبی، دیگر قادر به انجام درست وظایف خود نخواهند بود.
آن‌ها برای جلوگیری از اتلاف آب بیشتر، ضمن جذب مقداری چربی اضافه شامل کلسترول، نفوذپذیری دیواره‌های سلولی‌شان را نسبت به انتشار آب کاهش می‌دهند. حال آن که این مکانیسم از خروج مواد زائد متابولیکی از سلول‌ها نیز جلوگیری می‌کند و باعث خفه شدن سلول‌ها در مواد زائد خودشان می‌شوند. ممکن است برخی از این سلول‌ها برای ادامه بقای خود در این محیط سمی، دستخوش جهش ژنتیک و سرطانی شوند.
در طول دوران بی‌آبی بدن، کلیه‌ها و سایر قسمت‌های بدن، آب را حفظ می‌کنند. در این مرحله اکثر افراد هوس نمک و شروع به خوردن بیش از حد نمک یا مواد غذایی شور می‌کنند؛ زیرا بدن برای حفظ اندک آب باقی مانده نیاز به نمک بیشتری دارد. اما این امر کلیه را فشرده و وادار به تصفیه مقدار آبی کمتر از قبل می‌کند که در نتیجه ادرار بیش از پیش تغلیظ و کمتر می‌شود. در این شرایط بی‌آبی شدید، نوشیدن ناگهانی آب حتی به اندازه 6 تا 8 لیوان در روز توصیه شده کار عاقلانه‌ای نیست. زیرا سلول‌ها برای ذخیره‌سازی آب یک دیواره ساخته‌اند و شرایط لازم برای جذب آب ناگهانی را ندارند، شرایطی که سلول‌ها به آن عادت نکرده‌اند. آب صرفاً در خارج سلول باز می‌ایستد و منجر به محبوس شدن آب و افزایش وزن می‌شود. در این مرحله، کلیه‌ها قادر به تصفیه بخش عمده‌ای از آب نیستند و مقدار ادرار همچنان ناچیز است.
در حقیقت مصرف ناگهانی مقادیر زیادی آب می‌تواند به تجمع لنف، ورم و در برخی موارد حتی مرگ بینجامد. در صورت مصرف ناگهانی مقدار زیادی آب مسمومیت آبی ایجاد می‌شود؛ یک اختلال مهلک بالقوه در عملکرد مغز در زمانی که به علت دریافت بسیار سریع آب تعادل طبیعی الکترولیت‌های بدن برهم می‌ریزد و میزان آن‌ها از حد مجاز و بی‌خطر تجاوز می‌کند. گذر از شرایط بی‌آبی شدید به شرایط آب‌رسانی بهتر، باید بسیار تدریجی و زیر نظر پزشک انجام گیرد که به اصول و مبانی متابولیسم آب آشنا است.
رهنمودهایی برای بازیافت تدریجی آب
فقط تقریباً یک لیوان آب در روز به مقدار آبی که معمولاً می‌نوشید بیفزایید و دقت کنید که میزان دفع ادرارتان افزایش می‌یابد یا خیر. در صورت افزایش میزان دفع ادرار،2-1 لیوان آب دیگر در روز بنوشید. در صورت عدم افزایش میزان دفع ادرار، مقدار آب اضافه را به یک‌سوم یا نصف لیوان آب در روز تقلیل دهید. نکته بسیار مهم این است که در هنگام نوشیدن آب بیشتر، کلیه‌های‌تان شروع به تصفیه‌ی آب بیشتری می‌کنند و شما نباید یک مانع در کلیه‌های خود ایجاد کنید، که می‌تواند منجر به بروز سیلاب و تجمع آب حتی در ریه‌ها شود.
به مرور زمان، کلیه‌ها تشخیص خواهند داد که دیگر آب در بدن کمیاب نیست و سازگاری‌های لازم را برای افزایش دفع ادرار انجام خواهند داد. در همین زمان، بدن به طور طبیعی تولید نمک و احتباس نمک خود را کاهش خواهد داد. در صورت بروز چنین اتفاقی، میل به خوردن نمک یا مواد غذایی شور نیز کمتر می‌شود. این واکنش در نتیجه اثرات طبیعی ادرارآور آب ایجاد می‌شود.
چنانچه تحت درمان با داروهای ادرارآور هستید، بسیار حائز اهمیت است که بدانید آب ادرارآورتر از هر داروی دیگری است، و فاقد عوارض جانبی زیان‌آور است. کاهش مقدار مصرف داروهای ادرارآور باید به تدریج و زیر نظر پزشک انجام گیرد.
شما می‌توانید در هنگامی که کلیه‌ها دیگر با مشکلات دفع ادرار روبه‌رو نیستند، آب دریافتی خود را به حداقل مقدار طبیعی روزانه یعنی 8-6 لیوان در روز برسانید. این امر می‌تواند تا حد زیادی از خطرات تحمیلی یک بیماری برای سلامتی بکاهد. با این وجود ممکن است جبران و بی‌اثر کردن سال‌های بی‌آبی و بازیافت کامل آب یک سال یا حتی بیشتر به طول بینجامد.
نکته قابل توجه
هنگامی که بدن دچار بی‌آبی است، سعی می‌کند با محبوس کردن نمک، آب را حفظ کند. در هنگام افزایش دفع ادرار به دنبال بهبود یافتن سطح آب‌رسانی به بدن، این نمک به تدریج به همراه ادرار دفع می‌شود.
اگر تلاش برای آب‌رسانی به بدن بیش از اندازه سریع انجام شود، ممکن است آن قسمت‌هایی از بدن که بیشتر نمک را در خود نگاه داشته‌اند دچار ورم لنفی شوند. بروز هرگونه پف‌کردگی چشم‌ها یا اطراف چشم‌ها یا ورم قوزک پاها نشان‌دهنده این است که فرایند آب‌رسانی بیش از اندازه سریع انجام شده است و باید تدریجی‌تر صورت گیرد.
با کاهش ورم، شما می‌توانید نوشیدن مقدار طبیعی آب را از سر گیرید. با افزایش آب دریافتی، بدن شما قادر خواهد شد هر مقدار نمک اضافه را نیز دفع کند. با این وجود، شما نباید دچار کمبود نمک شوید. از این رو، باید مقداری نمک تصفیه نشده را به عنوان بخش مهم از رژیم غذایی خود مصرف کنید. چنانچه عضلات شما به اندازه کافی نمک مصرف نکنند دچار گرفتگی می‌شوند، به ویژه هنگام شب، در صورت بروز گرفتگی عضلات، بدن شما به احتمال زیاد به اندازه کافی نمک دریافت نمی‌کند (یا این که یک نمک نامناسب را که تحت عنوان نمک سفره تولید می‌شود، دریافت می‌کند).
قطعاً هم آب و هم نمک برای حفظ تعادل متابولیسم آب و تولید انرژی هیدروالکتریک برای حفظ فعالیت‌های سلولی بدن حیاتی است. نوشیدن آب بهترین نوع درمان است زیرا قطعاً هر چیزی در بدن به آب وابسته است. نوشیدن آب و رفع اثرات مختل‌کننده باید نخستین روش درمانی، قبل از تلاش برای هر نوع درمان دیگری برای یک بیماری باشد. در اکثر موارد با آب‌رسانی مناسب و استراحت کافی دادن به بدن، بیماری به طور طبیعی رفع می‌شود.
قبل از تصمیم‌گیری‌های مهم، یک بطری آب بنوشید!
نوبت بعد اگر خواستید تصمیم مهمی بگیرید، قبل از هر اقدامی ابتدا یک بطری آب بنوشید چون محققان در یک بررسی جدید ادعا کرده‌اند که افراد با مثانه پر، بهتر می‌توانند تصمیم بگیرند.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، این محققان دریافته‌اند که در یک لحظه، مکانیسم خودداری در مغز در تمام نقاط بدن یک حس خویشتن‌داری را القا می‌کند و به همین خاطر افراد در هنگام پر بودن مثانه چون در وضعیت کنترل قرار می‌گیرند، قادر هستند که تصمیمات مهم‌تر و با ارزش‌تری را اتخاذ کنند و در نتیجه بهتر قضاوت نمایند.
به گزارش روزنامه دیلی تلگراف، این متخصصان در دانشگاه هلندی «تونت» وضعیت کنترل مثانه را با بخش‌های مشابه در مغز که احساسات مربوط به پاداش و امیال را فعال می‌سازند، مرتبط می‌دانند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که حتی فکر کردن به واژه‌های مربوط به ادرار کردن نیز می‌تواند همین تأثیر را ایجاد کند.
بنابراین تحقیق، مردم در کنترل انگیزش‌های خود برای لذت‌های کوتاه مدت تواناتر هستند و در عین حال هم گزینه‌هایی را انتخاب می‌کنند که در مدت طولانی سود بیشتری برای آن‌ها داشته باشند. به این ترتیب بخشی از مغز که این سیگنال را می‌فرستد نه تنها برای کنترل مثانه بلکه برای خودداری و کنترل در تمام قسمت‌های دیگر فعال می‌شود.
بنابراین فعال شدن مکانیسم خودداری به شما کمک می‌کند که در تصمیم‌گیری‌های خود امیال و پاداش‌های لحظه‌ای را انتخاب نکنید بلکه در عوض به پیامدهای سودمند و بلندمدت انتخاب خود بیندیشید.
بهترین زمان ها برای نوشیدن آب
با زمانبندی صحیح آب خوردن، اثر آن را در بدن خود بالا ببرید.
به گفته یک متخصص تغذیه، افرادی که دچار رفلاکس معده و سوءهاضمه هستند، باید بیش از دیگران از نوشیدن آب هنگام خوردن غذا پرهیز کنند.
دکتر فریبرز مهدی پور در گفت‌وگو با ایسنا گفت: مصرف آب در هنگام غذا خوردن به دلیل رقیق کردن آنزیم‌های گوارشی و برگشت دادن محتویات معده به مری، موجب تشدید عارضه مبتلایان می‌شود.
این متخصص تغذیه بهترین زمان برای نوشیدن آب را نیم ساعت قبل از غذا و دو الی سه ساعت بعد از صرف غذا بیان کرد و افزود: نوشیدن آب ضمن غذا خوردن معده را نیز خسته می‌کند، همچنین نوشیدن آب بلافاصله پس از صرف غذا موجب رقیق شدن شیره معده می‌شود و اثر آنزیم‌های هضمی را به تعویق می‌اندازد و در هضم غذا اختلال ایجاد می‌کند.
دکتر مهدی پور همچنین تصریح کرد: حرکت و فعالیت بدنی قبل از غذا اشتهاآور است و حرکت آهسته چند دقیقه پس از صرف غذا باعث سهولت عمل هضم در معده می‌شود به طوری که احساس سنگینی و حتی اشکال در تنفس ناشی از سنگینی معده را نیز از بین می‌برد.
زمان های صحیح آب خوردن
1- دو لیوان آب بعد از بیدار شدن از خواب به فعال کردن ارگان های داخلی بدن کمک می کند.
2- یک لیوان آب حدود 30 دقیقه قبل از غذا به هضم راحت تر غذا کمک می کند.
3- یک لیوان آب قبل از حمام کردن به کاهش فشار خون کمک می کند.
4- یک لیوان آب قبل از خواب به منظور جلوگیری از سکته ی مغزی یا حمله ی قلبی مفید است.
باورهای غلط درباره شیر و لبنیات
بعضی افراد به دلیل پاره‌ای باورهای اشتباه که در مورد شیر و فرآورده‌های آن وجود دارد، از دریافت این مواد مغذی امتناع می‌کنند. این مقاله بر آن است تا با نگاهی علمی به رفع این باورهای اشتباه کمک کند.
شیر و فرآورده‌های آن از مهم‌ترین منابع تأمین ده‌ها مواد مغذی اساسی محسوب می‌شوند. پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، ویتامین‌های A ،B12 و ریبوفلاوین، عناصر معدنی کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم و روی از جمله این مواد مغذی محسوب می‌شوند.
سه وعده غذایی از فرآورده‌های لبنی، عموماً تأمین کننده کلسیم مورد نیاز بیشتر افراد است. هر وعده برابر با یک لیوان شیر، یا 200 گرم ماست یا 2 برش (40 گرم) پنیر است.
حذف فرآورده‌های لبنی از برنامه غذایی روزانه در واقع محروم کردن خود از بسیاری ویتامین‌ها و عناصر معدنی اساسی و مورد نیاز برای سلامتی است. بنابراین، با نگاهی تازه به ارزش‌های غذایی این مواد با ارزش، به حفظ سلامت خود کمک کنید.
باور اشتباه اول: «شیر سبب افزایش موکوس می‌شود.»
حقیقت: مطالعات متعدد نشان داده‌اند که شیر سبب تولید مخاط نمی‌شود. شاید در بعضی از افراد پس از مصرف شیر، لایه‌ای نازک به طور موقت در دهان و گلو حس شود که از بافت چربی طبیعی شیر ناشی شده و اغلب با مخاط اشتباه گرفته می‌شود. این لایه ضرری ندارد و در مدت کوتاهی بر طرف می‌شود.
باور اشتباه دوم: «شیر موجب آسم می‌شود.»
حقیقت: شیر ندرتاً می‌تواند به بروز آسم منجر شود. عوامل اصلی آسم عبارتند از: آلرژن‌هایی نظیر مایت‌ها، پولن‌ها و عفونت‌ها.
هر شخص (حتی اشخاص مبتلا به آسم) باید یک برنامه غذایی متعادل و سالم داشته باشد و توصیه می‌شود از مواد متنوعی شامل غلات، میوه‌ها و سبزی‌ها، مواد لبنی و گوشت‌ها استفاده گردد. طبق تحقیقات جدید نشان داده‌اند که فرآورده‌های لبنی به کاهش خطر علائم آسم کمک می‌کنند.
باور اشتباه سوم: «برای کاهش وزن باید از خوردن فرآورده‌های لبنی خودداری کرد.»
حقیقت: حتی در رژیم‌های غذایی که به منظور کاهش وزن تنظیم می‌شود باید فرآورده‌های لبنی از نوع کم‌چرب گنجانیده شود تا به رفع نیازهای اساسی غذایی کمک کنند.
دریافت کلسیم و سایر مواد مغذی اساسی با حذف شیر و فرآورده‌های آن به سختی قابل تأمین است. تحقیقات جدید نشانگر نقش مهم فرآورده‌های لبنی در مدیریت وزن و پیشگیری از اضافه‌وزن، به ویژه در نواحی شکم است.
باور اشتباه چهارم: «در صورت دریافت قرص کلسیم نیازی به استفاده از شیر نیست».
حقیقت: شیر منبع عالی کلسیم و پروتئین، کربوهیدرات، ریبوفلاوین، ویتامین B12، ویتامین A، پتاسیم، منیزیم، فسفر و روی است. قرص کلسیم همه این مواد مغذی را نمی‌تواند تأمین کند.
باور اشتباه پنجم: «کودکان زیر دو سال باید شیر کم‌چرب بخورند.»
حقیقت: شیر کم‌چرب برای کودکان زیر دو سال مناسب نیست؛ زیرا چربی شیر منبع مهم تأمین انرژی و نیز ویتامین‌های محلول در چربی و اسیدهای چرب ضروری برای این گروه سنی است.
با رشد کودکان و استفاده از سایر روغن‌ها و چربی‌ها در برنامه غذایی، چربی شیر اهمیت کمتری پیدا می‌کند.
باور اشتباه ششم: «افرادی که از لحاظ هضم لاکتوز مشکل دارند، نباید شیر و فرآورده‌های آن را مورد استفاده قرار دهند.»
حقیقت: حتی در صورت عدم تحمل لاکتوز نباید فرآورده‌های لبنی از برنامه غذایی حذف شوند. مشاهده شده است که اولاً افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز حتی تا دو لیوان شیر را، مشروط به تقسیم در وعده‌های مختلف، می‌توانند تحمل کنند، ثانیاً پنیر و ماست به خوبی تحمل می‌شوند (پنیر فاقد لاکتوز است و باکتری‌های مفید ماست به هضم لاکتوز کمک می‌کنند).
باور اشتباه هفتم: «نوشیدن شیر موجب پیدایش سنگ کلیه می‌شود.»
حقیقت: شیر نقش محافظت‌کننده در تشکیل سنگ‌های کلیوی دارد که توسط املاح اگزالات ایجاد می‌شود. کلسیم شیر با اگزالات غذا پیوند می‌یابد و آن را برای جذب، نامناسب می‌سازد. در ضمن در مورد سنگ‌های کلسیمی نیز ثابت شده که مقدار حد پایین نیاز (یعنی 2 واحد لبنیات در روز) موجب ایجاد یا تشدید سنگ‌های کلیه کلسیمی نمی‌شود.
با توجه به آنچه گفته شد، این گروه با ارزش غذایی، یعنی شیر و فرآورده‌های آن، نباید بدون مشورت با پزشک و متخصص تغذیه حذف شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.