اولیور کان: دیوار فلزی در درون دروازه‌ی فوتبال آلمان
اولیور کان، یکی از بهترین دوازه‌بانان جهان در یک دهه گذشته
آیا می‌دانید «تیتان» چیست؟ تیتان که آن را تیتانیوم هم می‌نامند، شبه‌فلزی است سخت، ولی در عین حال سبک که بسیار دیر فرسایش می‌یابد. الیور کان دروازه‌بان پرآوازه آلمانی از سوی هواداران خود لقب «تیتان» گرفته است.
اولیور کان (بخارست، ۲۰۰۴)
الیور کان در تاریخ ۱۵ ژوئن ۱۹۶۹ در کارلسروهه چشم به جهان گشود. ایام خردسالی او مصادف بود با یکی از شکوفاترین دوره‌های تاریخ فوتبال آلمان. تیم ملی فوتبال آلمان در سال ۱۹۷۰ به مقام سوم جهان رسید. دو سال پس از آن قهرمان اروپا و سرانجام در سال ۱۹۷۴ در کشور خود قهرمان جهان شد.
اولیور کان، ۲۰۰۴، در بازی در برابر لتونی
نخستین نقطه‌ی اوج او، رسیدن با تیم کارلسروهه به مرحله‌ی نیمه‌نهایی جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بود. در سال ۱۹۹۴ لقب «دروازه‌بان سال» را به خود اختصاص داد و به تیم ملی فراخوانده شد. در تیم ملی هنوز دروازه‌بان شماره‌ی سه بود.
غریو شادی الیور کان پس از برد در مقابل ایسلند (۲۰۰۴)
کان با باشگاه بایرن مونیخ به پیروزی‌های بزرگی دست یافت. به جز جام برندگان جام حذفی اروپا، توانست همه‌ی عنوان‌های قهرمانی را به چنگ آورد. بایرن مونیخ در سال ۱۹۹۹ از جمله به خاطر درخشش دروازه‌بان خود الیور کان، به فینال مسابقات چمپینزلیگ راه یافت. در آن بازی فراموش نشدنی، در حالی که مونیخی‌ها تا دقیقه‌ی ۹۰ یک بر صفر از حریف خود منچستر یونایتد پیش بودند و جام قهرمانی را در دستان خود احساس می‌کردند، با دوگل پی‌درپی در دقایق اضافی بازی، مغلوب شدند. الیور کان بعدها گفته بود که: «شوک بارسلون را تا مدت‌ها نتوانستم فراموش کنم».
اولیور کان، یکی از بهترین دوازه‌بانان جهان در یک دهه گذشته
آیا می‌دانید «تیتان» چیست؟ تیتان که آن را تیتانیوم هم می‌نامند، شبه‌فلزی است سخت، ولی در عین حال سبک که بسیار دیر فرسایش می‌یابد. الیور کان دروازه‌بان پرآوازه آلمانی از سوی هواداران خود لقب «تیتان» گرفته است.
الیور کان یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال آلمان است. کان یک بار گفته بود: «حتا اگر زحمت زیادی هم نمی‌کشیدم، می‌توانستم یک دروازه‌بان خوب باشم، ولی من می‌خواستم بهترین باشم». چنین نیز هم شد و الیور کان از اواخر دهه‌ی ۹۰ به دروازه‌بانی در اندازه‌های جهانی فرارویید.
دوره‌ی کودکی و نوجوانی
اولیور کان (بخارست، ۲۰۰۴)
الیور کان در تاریخ ۱۵ ژوئن ۱۹۶۹ در کارلسروهه چشم به جهان گشود. ایام خردسالی او مصادف بود با یکی از شکوفاترین دوره‌های تاریخ فوتبال آلمان. تیم ملی فوتبال آلمان در سال ۱۹۷۰ به مقام سوم جهان رسید. دو سال پس از آن قهرمان اروپا و سرانجام در سال ۱۹۷۴ در کشور خود قهرمان جهان شد.
کان فعالیت ورزشی خود را در سن هفت سالگی در تیم فوتبال نوجوانان کارلسروهه آغاز کرد. در هشت سالگی یکبار به دلیل بیماری دروازه‌بان تیم خود، درون دروازه جا گرفت و بازی خوبی از خود نشان داد. پدر بزرگش به همین مناسبت به او کلکسیونی از وسایل دروازه‌بان اسطوره‌ای آن زمان آلمان یعنی سپ مایر را هدیه داد. همین امر سرنوشت کان را رقم زد و او را تشویق کرد که درون دروازه بایستد.
در پانزده سالگی برای کان محرز شده بود که می‌خواهد بازیکن حرفه‌ای شود. از آنجا که اندامی لاغر داشت، بطور منظم به تمرینات پرورش اندام پرداخت تا بتواند کاستی‌های خود را در این زمینه برطرف سازد. پدرش رولف درباره‌ی اراده‌ی آهنین پسرش گفته بود: «حتا روزهای تعطیل یکشنبه صبح زود مرا از رختخواب بیرون می‌کشید تا با او تمرین کنم».
برآمد یک ستاره‌ی پرفروغ
پس از سه سال بازی مداوم و کسب تجربه در تیم آماتور کارلسروهه، سرانجام در هفده سالگی در کادر بازیکنان حرفه‌ای این باشگاه قرار گرفت. زمان مناسب برای کان در سال ۱۹۹۰ فرارسید. دروازه‌بان شماره یک کارلسروهه که از آمادگی لازم برخوردار نبود، پس از چند خطا به ناچار روی نیمکت ذخیره‌ها قرار گرفت و الیور کان با آمادگی کامل توانست جای او را بگیرد. پس از مدت کوتاهی، جایگاه خود را به عنوان دروازه‌بان شماره یک در درون دروازه تثبیت کرد. دیگر هیچ کس قادر نبود او را به روی نیمکت ذخیره‌ها بازگرداند.
اولیور کان، ۲۰۰۴، در بازی در برابر لتونی
نخستین نقطه‌ی اوج او، رسیدن با تیم کارلسروهه به مرحله‌ی نیمه‌نهایی جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بود. در سال ۱۹۹۴ لقب «دروازه‌بان سال» را به خود اختصاص داد و به تیم ملی فراخوانده شد. در تیم ملی هنوز دروازه‌بان شماره‌ی سه بود.
باشگاه بایرن مونیخ در همان سال کان را در ازای پرداخت پنج میلیون مارک به خدمت گرفت. وی به سرعت با این تیم درخشید. در ژوئن سال ۱۹۹۵ نخستین بازی ملی خود را در برابر سوییس انجام داد. اما در جریان مسابقات جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۹۶ در انگلستان که در آن آلمان به مقام قهرمانی رسید، الیور کان هنوز دروازه‌بان شماره دو و آشکارا در سایه‌ی «آندریاس کوپکه» بود.
عقابی تیزچنگ بر بام باشگاه‌های اروپا
غریو شادی الیور کان پس از برد در مقابل ایسلند (۲۰۰۴)
کان با باشگاه بایرن مونیخ به پیروزی‌های بزرگی دست یافت. به جز جام برندگان جام حذفی اروپا، توانست همه‌ی عنوان‌های قهرمانی را به چنگ آورد. بایرن مونیخ در سال ۱۹۹۹ از جمله به خاطر درخشش دروازه‌بان خود الیور کان، به فینال مسابقات چمپینزلیگ راه یافت. در آن بازی فراموش نشدنی، در حالی که مونیخی‌ها تا دقیقه‌ی ۹۰ یک بر صفر از حریف خود منچستر یونایتد پیش بودند و جام قهرمانی را در دستان خود احساس می‌کردند، با دوگل پی‌درپی در دقایق اضافی بازی، مغلوب شدند. الیور کان بعدها گفته بود که: «شوک بارسلون را تا مدت‌ها نتوانستم فراموش کنم».
دو سال پس از این شکست تلخ، بایرن مونیخ توانست به لطف الیور کان بار دیگر در بازی نهایی حضور یابد و این بار در ضربات پنالتی بر «والنسیا» غلبه و جام قهرمانی را تصاحب کند. کان با دفع سه پنالتی، ستاره‌ی آن مسابقه لقب گرفت. روزنامه‌ی آلمانی «دی ولت» پس از این بازی درباره‌ی او نوشت: «کسی که درون دروازه‌ی بایرن مونیخ ایستاده بود، تجسم کمال بود».
در مسابقات جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۰۲ در ژاپن و کره‌ی جنوبی، فوتبال‌دوستان جهان، پرفروغ‌ترین دوره‌ی دروازه‌بانی الیور کان را تجربه کردند. اگر چه وی به همراه تیمش در بازی نهایی، در مقابل ستاره‌ای به نام «رونالدو» رنگ باخت.
الیور کان پس از سال‌ها که دروازه‌بان بی‌چون و چرای تیم ملی فوتبال آلمان بود، سرانجام در آستانه‌ی جام جهانی ۲۰۰۶ در کشور خود، ناچار شد پیراهن شماره‌ی یک را به رقیبش «ینس له‌مان» واگذار کند. وی پس از آن دیدارها، از تیم ملی فوتبال آلمان کناره گرفت، ولی تا سال ۲۰۰۸ به فعالیت‌های ورزشی خود در تیم باشگاهی بایرن مونیخ ادامه داد.
کان آخرین بازی حرفه‌ای خود در تیم بایرن را ۲۷ ماه مه ۲۰۰۸ در برابر ۱۲۰ هزار تماشاگر در کلکته (هند) با تیم "موهان باگان" برگزار کرد؛ دیداری که در نهایت با نتیجه‌ی ۳ بر صفر به سود مونیخ به پایان رسید. روز دوم سپتامبر همان سال نیز بازی خداحافظی کان از عالم فوتبال، میان بایرن مونیخ و تیم ملی فوتبال آلمان، در ورزشگاه آلیانتس شهر مونیخ برگزار شد. کان که عنوان‌هایی از جمله بهترین دروازبان بوندس‌لیگا، در وازبان برتر جهان و بهترین دروازبان اروپا را یدک می‌کشد، در دقیقه‌ی ۷۵ این بازی تعویض شد. ایندیدار که برای خداحافظی "اُولی" دقایقی متوقف ماند، در نهایت با نتیجه‌ی یک بر یک به پایان رسید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.